ไร่ชาบน Cameron Highland

ต้องนั่งรถขึ้นเขาเหวี่ยงไปมาจนเกือบอ้วกแตก 3 ชั่วโมง จนเกือบด่วนตัดสินเกลียด ก่อนจะเจอ”มัน”เสียก่อนแล้ว

ไร่และโรงบ่มชาแถวๆนี้มีตั้งแต่สมัยที่อังกฤษยังปกครองมาเลเซียเมื่อ 100 ปี โดยชาแถวนี้นำมาจากอินเดีย สมัยที่อังกฤษยึดครองอินเดีย ทำให้มาเลเซียเป็นประเทศส่งออกชาที่มีชื่อเสียง และ “ชาชัก(Teh Tarik)” ก็เป็นชาที่หลายคนคงรู้จัก เป็นของฝากที่โด่งดังมาก เหมือนคนมาไทยต้องซื้อ เถ้าแก่น้อย หรือ ยาดมโป๊ยเซียน

แถมบนนี้มีเมืองเล็กๆอยู่หลายเมืองที่ใหญ่ไม่น่าเชื่อ จนแอบแปลกใจว่ามันซ่อนอยู่ยอดเขาที่ ถนนแคบมากได้อย่างไร ไม่ว่าจะเป็นเมือง Brinchang หรือ Tanah Rata แถมบ้านแต่ละหลัง ก็สร้างมาเป็น 100 ปี มีลักษณะสวยคลาสิกตามไสตล์อังกฤษ

หลังจากที่พักจิบชา เดินดูไร่ชาก็เริ่มใจเย็นขึ้น
แถมกลิ่นชาหอมอ่อนๆที่ลอยติดจมูกตลอดเวลา ตอนชมวิว ทำให้ใจเริ่มอ่อนและหลงรัก “มัน” มากขึ้น
ปล.แต่ถ้าจะให้มาครั้งหน้า มีทางที่ง่ายกว่านี้มั้ย!!